پکتین نوعی فیبر است که منشأ طبیعی دارد و در برخی میوه ها و سبزیجات یافت می شود و عمده ترین کاربرد های آن در صنایع دارویی و غذایی می باشد. این ماده که پلی ساکاریدی محلول با زنجیره هایی طولانی از قند های هضم نشدنی است، تحت حرارت منبسط شده و به ژل تبدیل می شود.

حالت ژل مانند پکتین باعث شده تا از این ماده در صنایع غذایی به عنوان یک عامل غلیظ کننده ایده آل برای تهیه انواع مربا و ژله استفاده شود. از حالت فیزیکی ویژه این ماده علاوه بر صنایع غذایی، در صنایع دارویی نیز استفاده می شود؛ چرا که خاصیت ژل مانند این ترکیب در دستگاه گوارش ما فواید بی شماری را برایما فراهم می آورد.

مصرف پکتین بر میزان کلسترول خون تاثیر می گذارد و به تنظیم قند خون کمک می کند. همچنین کمک می کند تا سمومی مانند سرب و جیوه از بدن شما دفع شود.برخی از مطالعات انجام شده نشان می دهند که مصرف پکتین باعث کاهش میزان قند خون می شود و فعالیت هورمون های مرتبط با کنترل قند خون را تنظیم و متعادل می کند.می تواند از بروز بیماری های قلبی و عروقی جلوگیری کرده و چربی خون را کنترل نماید. یکی دیگر از کاربرد های پکتین در تهیه شربت های ضد سرفه می باشد.

صنعتگران برای تولید پکتین از مواد اولیه ای همچون پوست خشک مرکبات و تفله های میوه هایی همچون سیب یا چغندر قند استفاده می کنند که هر دو این مواد اولیه به راحتی توسط کارخانه های تولید آب میوه قابل تهیه می باشند.با اضافه کردن اسید رقیق و داغ با PH بین ۱.۵ تا ۳.۵ به مواد اولیه گفته شده، می توان فرآیند استخراج پکتین را آغاز کرد. بعد از مرحله فیلتر کردن و غلیظ کردن، ماده نهایی را با اتانول یا ایزوپروپانول مخلوط می کنند تا پکتین رسوب کند. ترکیب نهایی را با الکل شستشو داده و خشک می کنند و در نهایت مواد جانبی را به آن می افزایند که این مواد باعث تفاوت انواع پکتین های موجود در بازار می گردند.